DEN HAAG vandaag: 1e Duke of Hamilton 91606-1649), Schotse edel man...

1e Duke of Hamilton 91606-1649), Schotse edelman, eerste edele van Schotland.

Ehtiopian Koning Hydaspes en zijn vrouw Persina.

Mander, Karel van (1548-1606)
Chariclea toont de Ehtiopian Koning Hydaspes en zijn vrouw Persina het litteken boven haar elleboog als bewijs van haar afkomst. Illustratie van de Ethiopische Story, door Heliodorus. Ca. 1650. Olieverf op doek, 109 x 194 cm. Inv. GK 1174.

Locatie: Gemaeldegalerie Alte Meister, Museumslandschaft Hessen Kassel, Kassel, Duitsland

Maria Jacoba van Goor.

Weledele Vrouwe Hester Kuiper,

Gaarne bedank ik u alsnog voor het korte gesprek dat wij vele maanden geleden op Slot Zuylen mochten hebben. Ik voelde mij zeer vereerd dat u toch tijd vrijmaakte terwijl mijn komst niet was aangekondigd. Intussen kan ik u informeren dat er een ‘eerste verbeterde druk maart 2005’ van mijn werk over Belle van Zuylen beschikbaar is, welke vele malen superieur is aan de ‘nulde druk.’

louise hippolyte grimaldi princesse de monaco duchesse de valentinois 1697-1731

Daarom kan ik u laten weten dat de adellijke familie van Tuyll van Serooskerken en haar aanverwante takken en aangetrouwde families, allemaal in oorsprong behoorden tot de Europese ‘zwarte en gekleurde’ natie, door mij ontdekt en aldus genaamd. Ze vormden een uniek en exclusief Europees ‘gefixeerd, mulattenras’ met wit, Afrikaans en Aziatisch bloed. Dit geldt dus ook voor de zogenaamde ‘moderne tak’ die inmiddels helemaal wit schijnt. Sommigen vertoonden meer afrocentrische gezichtsrekken zoals Maria Jacoba van Goor en deze portretten geven conservatoren tot vandaag de meeste problemen. De conservator Ben Bregman van het Huygensmuseum Hofwijck bijvoorbeeld, weigert het Rembrandt portret van Maurits Huygens te tonen want hij oogt als een ‘mulat’ en de hele familie was gekleurd.

Helena Jacoba was de dochter van Maria Jacoba.

Voor het juiste begrip van de heel licht gekleurde Belle van Zuylen die een zwarte identiteit had en tevens hield van zeer donkere adellijke mannen, zal men haar etniciteit en de herkomst van het familiefortuin uit slavenhandel in ogenschouw moeten nemen. Ik heb zelf zeer ongeïnformeerde wetenschappers horen beweren dat Belle van Zuylen niet van zwarte mensen zou houden of zichzelf lelijk vond! Zij wilde van alle naties zijn en was ook van alle naties.

Eerder heb ik mijn verwondering geuit dat de schatrijke regentenfamilie Van Goor die zelf connecties had met Rembrandt van Rijn, het slechts met één schilderij van Maria Jacoba moest stellen. Door echter mijn theoretisch concept toe te passen op uw beschrijvende catalogus van de schilderijencollectie op Slot Zuylen ‘Op stand aan de wand’(1996) waaraan mevrouw Karin Schaffers van het Iconografisch Bureau een bijdrage aan leverde, kom ik tot de deductie dat de portretten van de familie Van Goor werden ingebracht door Helena Jacoba de Vicq, de moeder van Belle van Zuylen, en gezocht moeten worden onder de geanonimiseerde portretten van eveneens geanonimiseerde meesters. Deze portretten treft men tegen het einde van de catalogus aan en ik ga ervan uit dat het dubbel anonimiseren in de 19e eeuw plaatsvond, door uw minder ‘verlichte’ voorgangers. Opvallend is dat de meeste van deze onderhavige portretten op dezelfde wijze zijn gerestaureerd in 1910-1912, alsof men eerder de panelen op maat had gezaagd om te passen in een bewaarplaats.

De 19e eeuwse portretten in uw hele collectie beoordeel ik allemaal als bij de conceptie reeds ‘gemooid’ waarbij mogelijke afrocentrische trekken werden ‘vergriekst’ en een eventuele donkere huidkleur geëlimineerd, want gekleurde etniciteit was toen helemaal ‘not done’ en deze afbeelden geven dus geen enkele indicatie van etniciteit.

Maria Jacoba van Goor.

De argumenten op een rijtje:

- Ontbreken van portretten Van Goor waar het in de lijn der verwachtingen is dat ze moeten hebben bestaan.
- Ontbreken in een specifieke collectie waar men deze normaliter zou moeten aantreffen omdat zij door een bruid moeten zijn ingebracht.
- Anonimiseren om geen connecties met families te kunnen leggen en kleur in deze families te verbergen.
- Anonimiseren van de schilder zodat de informatie van de schilder niet herleidbaar is naar deze families.
- Niet tentoonstellen van deze portretten aan het publiek.
- Afrocentrische gelaatstrekken m.n. subnasale prognastie

Marguerite de Béthune, duchesse de Rohan Gicléedruk,

dumonstier daniel marguerite de bethune-duchesse de rohan

Marguerite de France reine de Navarre, fille de Henri II, femme d'Henri IV (1553-1615)

Giulia de Medici'.

Along with her father Alessandro de Medici's uniquely racial place in history, Giulia de Medici's portrait could also prove of some importance since an apologia for her blackness forms the basis of the iconographical elements of the painting. Due more than likely to Giulia de Medici's social position as a princess and the descendant of a number of popes, whoever assisted the artist with the symbolism he used obtained it from the Neo platonic concept of God as Divine Darkness still current in the theology of the time. Probably the most readily available exposition of this particularly Franciscan brand of mysticism was St. Bonaventure's Itenarium mentis in Deum orThe Soul's Journey to God. To fully appreciate the symbolism that was attempted in this portrait it should be pointed out that the Medici were in religious state matters, officially devoted to St. Francis

Sultane noire.

Behind Giulia on her left can be seen an ornately carved chair of state. In an 1982 article, Gabrielle Langdon, a Canadian art scholar, pointed out the artist had used the incline of the armrest to depict upwardly sloping terrain. She explained that the climbing figure she was able to discern with the help of x-ray equipment, had been meant as the spiritual aspect of the comparatively larger sleeping figure, which is a representation of Hercules. Professor Langdon maintains the scene is an allusion to the Choice of Hercules, a popular Renaissance allegory illustrating the hero on the upward path to Virtue as he disdains the attraction of Vice.

Returning to a more overtly Christian reading, it would also appear that a mountain, Monte la Verna, is in fact, also being alluded to. This geographical spot, after all, is precisely where St. Bonaventure received the inspiration to write his Itenerarium. The reason for the Saint's visit to Monte la Verna was that this was where St. Francis, during a vision of a crucified six-winged Seraph, had become a stigmatic by miraculously acquiring the wounds of Christ.

From the anecdotes regarding Alessandro's blackness and how opposition political factions tried throwing it in his face, the epithet that apparently most upset him was da Collavechio. Since moro would not have been as insulting back in the 16th century before the Battle of Lepanto, the fact that his mother, Simonetta, had subsequently married a mule driver from Collavechio was, instead, used to great advantage by his enemies who would taunt him as Alessandro da Collavechio. I do not think, therefore, that it would be reaching too far to suggest that some kind of parallelism is to be understood between colla vechio or the old hill and Monte la Verna or the Mount of Spring or New Mount. Is Giulia not pointing to the theological speculation of God as Divine Darkness or Blackness associated with the latter Monte as some kind of justification or defense of the ethnic definition of her grandmother so inextricably tied to the former hill? I would be surprised if she isn't.

The six wings of the seraph became for St. Bonaventure, the six stages of the journey through which the soul must progress. To the Renaissance mentality so infatuated with Greco Roman imagery, the cameo of Mercury who also has six wings: two on his heels, the two of his caduceus or staff and the pair on his helmet is, therefore, a classical reference to the Seraph of St. Francis. Dr. Langdon's supposition that the medal of Bacchus Giulia so instructively point to is a Neo platonic allusion is not only accurate, it is the key to understanding the iconographical program around which this portrait was painted. The patristic source of St. Bonaventure's ideas is none other than Dionysius the Aereopagite. Dionysius, considering Giulia's African ancestry, is extremely important since he is one of the earliest of the Church's teachers to describe God as the...Ineffable and Divine Darkness. Since Bacchus is simply the Roman version of the Greek Dionysius, the medallion is obviously meant to remind the viewer of the beatific vision which is the goal, the very objective of every soul as explained in St. Bonaventure's "Itenerarium.

In summary, this painting offers a surprising theological way of thinking about blackness (just as more Aristotelian references to God have reinforced archetypes of whiteness since the Age of Enlightenment.) As one of the first persons of colour in modern history whose response to racism has been recorded, Giulia de Medici's magisterial pronouncement is of utmost importance to those of us in the new world who are still suffering from the results of this ugly social phenomenon. Furthermore, because of Giulia de Medici's relation to the centers of temporal and spiritual power at the time, the defense she prepared for herself was the most authoritative. She employed a Neo platonic premise which is canonically irreproachable even by those standards which are adhered to by the most conservative curriculum advisers today. Furthermore, whatever interest is triggered by the theological mysticism that informs this painting, it should not create the kind of academic controversy more Afro Centric ideas tend to provoke. For like St. Bonaventure's "Itenerarium" which is the key to this particular painting by Allori, there are centuries of western religious speculation that evolved precisely along these lines.

Private collection.

This portrait of Giulia de Medici could easily become in the field of Black Studies, a very significant work. Instead of being simply a portrait of an Italian princess whose identity as a quadroon is interesting, it shows her breathtaking reaction to whatever apprehensions she might have felt regarding her African descent With whatever theological authority she can claim, she reminds her contemporaries that God, in His Ineffable Unknowability, is also Black.

Written and Researched by Mario de Valdes y Cocom an historian of the African diaspora.

Dom Miguel de Braganza.

Dom Miguel was de opa van Koningin Elizabeth

Princess Elizabeth Albertine of Saxe-Hildburghausen, Duchess in Saxony (4 August 1713 - 29 June 1761.

Lodewijk XIV

Lodewijk XIV, bijgenaamd de Zonnekoning werd reeds als kind, op 14 mei 1643, formeel koning van Frankrijk; in 1661 nam hij de macht over van zijn moeder Anna van Oostenrijk, die zolang regentes was geweest. Tot zijn dood zou hij 54 jaar lang een sterk persoonlijk stempel zetten op de Franse binnen- en buitenlandse politiek.

De Maitresses van Lodewijk XIV

Dit onderwerp, de maitresses van Lodewijk XIV beslaat de periode van 1661 tot 1715, de periode tussen het aannemen van de eerste maitresse van Lodewijk XIV en het overlijden van de Zonnekoning. Lodewijk XIV heeft in totaal vijf maitresses gehad. De maitresses, in volgorde van hun aanstelling:

Mademoiselle de La Vallière Françoise Louise de la Baume le Blanc Demoiselle de La Vallière Duchesse de Vaujours
(1644-1710)

Madame de Montespan Francoise de Rochechouart de Mortemart Marquise de Montespan (1641-1707)

Marie-Isabelle de Ludres (1648-1726)

Mademoiselle de Fontanges Marie Angélique de Scoraille de Roussille Duchesse de Fontanges (1661-1681)

Madame de Maintenon Françoise d'Aubigné Madame de Maintenon. (1635-1719)

Vertaald van uit het frans:

Henrietta Anne van Engeland, de laatste van de kinderen van Charles I en Henrietta Maria van Frankrijk de zus van Lodewijk XIII, werd geboren

Lodewijk XIV in 1661.

Louis XIII .

Portrait of the Young Louis XIII .

Louis XIII .

Mozart(1765)

Mozart al piano quan tenia onze anys, a Salzburg.

Garamanten is de Griekse naam van een Berbervolk in het zuidwesten van het huidige Libië. De naam betekent simpelweg mensen van Garama. Van 500 v.Chr. tot 600 n.Chr. hadden zij een eigen koninkrijk in het zuiden van Libië, met Garama als hoofdstad.

Kunstenaar: Roberti, Ercole de '(ca. 1450-1496)

Vergadering van de heilige Erasmus en Mauritius (1523)

Mauritius was de bevelhebber van het zogeheten Thebaanse Legioen. Het heette zo vanwege de stad Thebe, waar de legionairs vandaan kwamen. Het was een rijke, welvarende stad. De bewoners ervan hadden de naam groot van postuur te zijn, moedig in de strijd, en intelligent in hun wijsheid. Thebe bezat honderd poorten en lag aan de Nijl. Deze rivier heette ook wel Gyon; het is één van de rivieren waarvan de bron lag in het Aards Paradijs. Jezus' broer Jakobus heeft nog in Thebe gepreekt. Vandaar dat de Thebanen dan ook stevig geworteld waren in het geloof en de leer van Christus.

Welnu, het was het jaar 277. Diocletianus en Maximianus hadden het plan opgevat om het christendom over de hele wereld uit te roeien.

Allessandro the moor.

Verering & Cultuur
Mauritius is patroon van de soldaten (infanterie), wapensmeden, kooplieden, verfmakers en glasschilders (waarschijnlijk vanwege zijn gekleurde huid: hij was immers een Moor, Noord-Afrikaan; vgl. de naam voor het land Mauretanië!) of omdat hij meestal werd afgebeeld in een rode mantel. Vermoedelijk vanwege datzelfde attribuut - de rode mantel - is hij ook patroon van de doekenwevers, hoedenmakers, blekers, wassers en stomers.

Hij wordt aangeroepen ter bescherming van de wijnstokken en in de strijd; ter bescherming tegen vijanden van het geloof, tegen bezetenheid, jicht, oorpijnen; en bij paardenziektes.

Hij wordt afgebeeld in soldatenkledij of ridderuitrusting met lans, zwaard en schild (soms met drie moorse hoofden, als verwijzing naar zijn metgezellen); dikwijls ook met een vaantje waarop dan zeven sterren te zien zijn; vaak heeft hij een donkere huidskleur overeenkomstig zijn naam. In Mauritius' soldaten- of ridderuitrusting weerspiegelt zich geregeld de dracht van de actuele soldaten- of ridderstand. Men zou zelfs aan de hand van de afbeeldingen uit de achtereenvolgende eeuwen een geschiedenis van die dracht kunnen schrijven... De Bourgondische koning Sigismund (later zelf als heilige vereerd; † 524, feest 2 mei) liet voor Mauritius een klooster bouwen aan de Rhône, langs een drukke handelsroute: Saint-Maurice (d’Agaune). Zijn rijkbewerkte reliekschrijn uit de 12e à 13e eeuw wordt er nog altijd vereerd.

François de l'Aubépine, marquis d'Hauterive

Van daaruit verbreidde zich de verering van Mauritius over heel Europa. Bovendien werd hij door zijn krijgshaftig voorkomen patroon van het Rijk van Karel de Grote later ook van het Bourgondische Rijk; een reliekenkistje te Xanten verwijst naar Mauritius' patronaat van de Bourgondische koningen: in het midden aan de voorkant een zegenende Christus, aan de achterzijde Mauritius met vaandel, voor het overige (veronderstelde) gezellen Florentius, Candidus, Mallusius en Cassius. In de tussentijd meenden ook de kruisvaarders in deze krijgshaftige heilige een passende patroon gevonden te hebben.

In Nederland vinden we Mauritiuskerken te Schin op Geul en Silvolde; vóór de Reformatie waren ook de kerken in de Friese plaatsen Hidaard, Irnsum, Oldeholtwolde, Idsega en IJlst aan Mauritius toegewijd (hoewel het bij de laatste twee niet zeker is of het toch niet een Martinuskerk was). In Duitsland vinden we Mauritiuskerken o.a. te Augsburg Coburg, Hildesheim, Ingolstadt, Keulen, Konstanz (kapel) en Magdeburg (waar hij het patronaat deelt met Catharina. De relieken van Mauritius en zijn gezellen werden er in 941 - of 961 - in feestelijke processie naar toe gebracht. Voor een legende van Mauritius' kerk te Magdeburg, waar Maria en Mauritius een belangrijke rol spelen: zie hieronder). Ook in Siegburg bij Bonn was Mauritius één van de patroons der kerk. In de kerk van Halberstadt en in de kloosterkerk van het Zuid-Duitse Hirsau bevond zich sinds de middeleeuwen een Mauritiusaltaar. Sinds de 16e eeuw bezat de Duitse stad Halle een zilveren reliekschrijn van Mauritius in de vorm van een vaandel, verwijzing naar zijn soldateske afkomst. In Nürnberg en omgeving waren in de middeleeuwen drie afbeeldingen van Mauritius en zijn Gezellen te vinden. In Frankrijk komt hij in verschillende plaatsnamen voor; in Angers is hij patroon van een 13e-eeuwse kerk. In de eerste helft van de 12e eeuw kwam paus Leo IX hoogstpersoonlijk naar Metz om de kerk in te wijden; daarin was al een altaar te vinden aan Mauritius gewijd. Tenslotte is hij ook patroon van de beroemde cisterciënzerabdij te Clairvaux, Luxemburg.

Het schijnt dat er in Nederland minstens twee gilden naar hem zijn genoemd, te Goirle en te Strucht (Limburg).

Deel XVII (2000) kolommen 918-919 Auteur: Ekkart Sauser
Mauritius en metgezellen, martelaren, Primicerius de Thebaanse Legioen, aan het einde van de 3e Eeuw in opslag bij Agaunum (Wallis) is overleden, solide: 22,9. - Als de oudste bronnen voor het martelaarschap van St. Maurice en zijn metgezellen en Exuperius Candidus eerste is de "Passio Acaunensium martyrum" Eucherius de bisschop van Lyon (overleden 449-450), en onafhankelijke, "misschien zelfs in de 5e Eeuw als gevolg Passio onbenoemde "(Ernst Tremp). M. was de leider van de Thebaanse Legioen in het kamp in Agaunum (Wallis). De onthoofding van M. en zijn medewerkers moet worden gedaan in opdracht van keizer Maximianus. Rond het jaar 380 bisschop Theodore heeft de botten van Octodurus lading van de martelaren. Daarnaast bouwde hij een kerk die al snel zal uitgroeien tot een belangrijk bedevaartsoord. Dit is ook de kern van de abdij van St-Maurice, die hier werd opgericht in 515e St Maurice was vanaf 824 pin, die de cultus van Sint- M. wijdverbreid. De vele pelgrims droegen de Verehruug naar Frankrijk, Italië, Duitsland, Engeland, Spanje, en heel af en toe naar Oostenrijk. M. genoemd door Gregorius van Tours in de 75e Gloria martyrum Dit feit moet ook worden opgenomen in de Martyrologium Hieronymianum.

Zelfs bij de Merovingers M. was veel bewondering. Dan lijkt het in de Karolingische Lauden regiae als een militaire heilige. 888 is hij beschermheer van het Koninkrijk van Bourgondië. Keizer Otto I droeg het klooster gesticht in 937 en 967 'gedwongen' (KH Kruger), het aartsbisdom van Maagdenburg M. De reden hiervoor was: Otto schreef de overwinning op de Hongaren op de Lech op 10 Augustus 955 tot de voorspraak van M.. Ten slotte, laat het feest van M. Otto I in 962 bevestigd door de paus. Keizer Otto III. overhandigde Boleskaw Chrobry een Heilige Lans als Mauritius peer. M. Reich was ook beschermheer van de Staufen. Na KH Kruger van 12 Eeuw tot de keizer in St. Peter zalfde het altaar, Mauritius (Ordo Cencius II). In de 15e M. eeuw was Beschermheer van de Orde van de Ridders. (Bijv. Orde van het Gulden Vlies). Sinds 12 M. eeuw werd als "hertog van Meer," ", dus op de Duitse Kaiser Chronicles, Vs. 6503. Eerst zal hij af en toe (zoals in Magdeburg), dan uit de late 14e Eeuw tot "zeer vaak" (KH Kruger) wordt weergegeven als een zwarte man. Daarom wordt het ook beschouwd als de patroonheilige van de kleur ambachten. In Duitsland tot op deze dag de Abdij van Tholey in Saarland is een van St. Verehrungsort. M. Er zijn ook relikwieën van heiligen. In Noord-Tirol is een Verehrungsort M. in St. Moritz, Telfs in het Oberinntal. Hij is ook de patroonheilige van de paarden. Niet te vergeten de bedevaart naar M. Allmannshofen (bisdom Augsburg) is.

Ref: BHL, 5737-5764; - BiblSS IX 193-206; - katholicisme VIII, 953-955; - B. Widmer: St. Maurice en zijn bewonderaars in de grotere wereld en in Zwitserland; De Gesch.-vriend 148 ( 1995) 5-66; - J. Straub: De Sts. Graven van Zwitserland, Bern 1987; - D. Thurre: Culte et Iconografie de'saint M. d Agaune: ZAK 49 (1992) 7-18, - M. Zufferey: De cultus van St. Maurice in de vroege en hoge Middeleeuwen: HJB 106, 1986 23-58; - LThK 2 Bd VI, Sp 195 (E. Heer), - LThK 3 Bd VI, Sp 1500-1501 (E. Tremblay) - LCHI Vol VII, 610-613 (F. Reusch); - Artiesten II 448, - Brown, 528-531; - Reau III / 2935-939, - Encyclopedie van de Middeleeuwen, vol VI, Sp 412 (KH Kruger) - J. Torsy: De grote naam-dagen kalender, bijgewerkte en uitgebreide editie, uitg. van. HJ Kracht, Freiburg-Basel-Wenen 1.997 2 , 258-259.

Hendrik II van Frankrijk

Koning van Frankrijk

Mary Catherine Romula van Lorenzo de 'Medici , beter bekend als Catherine de 'Medici ( Florence , 13 april 1519 - Kasteel van Blois , 5 januari 1589 ) was Koningin van Frankrijk van 1547 tot 1559 als de bruid van Hendrik II van Frankrijk .
Dochter van Lorenzo II de 'Medici , hertog van Urbino, en Madeleine de la Tour d'Auvergne , bloed stroomde in zijn aderen Frans en Italiaans. Het lijkt erop dat de naam van Catherine is gegeven in het geheugen van Caterina Sforza , de moeder van Giovanni dalle Bande Nere , die getrouwd was Maria Salviati , waardoor het samenbrengen van de twee takken van de Medici . Zijn grootvader van vaders kant was Lorenzo de Magnificent en paus Leo X , dan was zijn oudoom.

Catharina de 'Medici

Koningin van Frankrijk, Echtgenoot Hendrik II van Frankrijk
( Dochter van Lorenzo II de 'Medici, hertog van Urbino, en Madeleine de la Tour d'Auvergne, bloed stroomde in zijn aderen Frans en Italiaans.)

Op de leeftijd van 14 jaar was getrouwd met de tweede zoon van de Franse koning Frans I , de latere koning Hendrik II. Het was de moeder van drie koningen van Frankrijk: Francis II van Frankrijk , Karel IX van Frankrijk en Hendrik III van Frankrijk . Catharina de 'Medici is een emblematische figuur van de zestiende eeuw. Zijn naam is gekoppeld aan de oorlogen van de godsdienst waartegen hij zijn hele leven geworsteld. Een advocaat van de burgerlijke tolerantie, probeerde talloze keren naar de beroemde volgen een beleid van verzoening met de hulp van hun adviseurs, met inbegrip van de Michel de l'Hospital .

Catharina de 'Medici.

Het lijkt erop dat de naam van Catherine is gegeven in het geheugen van Caterina Sforza, de moeder van Giovanni dalle Bande Nere, die getrouwd was Maria Salviati, waardoor het samenbrengen van de twee takken van de huisarts voor zijn vaderlijke overgrootvader was Lorenzo de Magnificent en Paus Leo X, dan was zijn oudoom op de leeftijd van veertien was hij getrouwd met

de toekomstige Hendrik II van Frankrijk was de moeder van koning Frans II, Karel IX, Hendrik III en Koningin Elizabeth (Koningin van Spanje) en Margaret (koningin van Navarra en Frankrijk) vóór die tijd koningin-regentes van Frankrijk, Catherine de 'Medici is een emblematische figuur van de zestiende eeuw zijn naam is gekoppeld aan de oorlogen van de godsdienst waartegen hij zijn hele leven geworsteld advocaat van de burgerlijke tolerantie, probeerde...

Claude van Valois

Vader: Hendrik II van Valois
Moeder: Catharina de 'Medic

Una leggenda nera ne ha fatto una persona austera, attaccata al potere e persino malvagia. Caterina de' Medici è stata poco a poco rivalutata dagli storici che oggi riconoscono in lei una delle più grandi regine di Francia. Il suo ruolo nel massacro della notte di San Bartolomeo tuttavia contribuisce ancora oggi a farne una figura controversa.

Clarice de ' Medici. ( Florence , 1493 - Florence , 03 mei +1.528 ) was de dochter van Peter de dwaze en Alfonsina Orsini , de jongere zus van Lorenzo hertog van Urbino .
Volgens een traditie die nu vrij frequent in de Medici familie kreeg het kind de naam van haar grootmoeder, in dit geval van Clarice Orsini.

Clarice de ' Medici

Volgens een traditie nu vrij algemeen voor in de Medici-familie, kind was het de naam van de grootmoeder in dit geval, Clarice Orsini . Clarice familie had prestigieus: de kleinzoon van Lorenzo de Magnificent, zijn oom was paus Leo X, terwijl een andere oom van de tweede graad zou binnenkort paus Clemens VII. Ze trouwde met Filippo Strozzi in 1508 en verhuisde naar Rome, waar hij nu uitgesloten van de Medici pausen. Na de vroegtijdige dood van zijn broer verpleegd en opgeleid met haar man...

Francesco II van Valois

( Fontainebleau , 19 januari 1544 - Orleans , 05 december 1560 ) was koning van Frankrijk van 1559 tot 1560 .

Secondo una tradizione ormai abbastanza frequente nella famiglia Medici, alla bambina venne dato il nome della nonna, in questo caso di Clarice Orsini.
Clarice aveva parentele prestigiose: nipote di Lorenzo il Magnifico, suo zio era stato papa Leone X, mentre un altro zio di secondo grado sarebbe presto diventato papa Clemente VII.
Sposò Filippo Strozzi nel 1508 e si trasferì a Roma, dove ormai dominavano i papi medicei. Dopo la morte prematura del fratello accudì ed educò con il marito la piccola bambina che ne era rimasta orfana, Caterina de' Medici, futura regina di Francia.

Elizabeth van Valois

Vader: Hendrik II van Valois. Moeder: Catharina de 'Medic.

(De Vrede van Cateau-Cambresis , ondertekend in april 1559 tussen Engeland en Frankrijk aan de ene kant, Frankrijk en Spanje de andere kant, de afstoting van alle Franse veroveringen in Italië in de laatste 80 jaar. Het zegel van de vrede in de betrekkingen tussen de twee landen, was de geplande huwelijk van prinses Elizabeth met Philip II van Spanje . Reeds in 1551 , met de hand van Elizabeth was de op verzoek van Edward VI van Engeland , maar de onderhandelingen werden vervolgens vervaagd. [3]
Op 15 juni de hertog van Alva als vrijer voor de hand van Elizabeth advocaat, namens zijn meester, Filips II, en 21 het huwelijk werd gesloten, hoewel de bruid was nog niet de puberteit bereikt.)

Hendrik III van Frankrijk/ Enrico III

Koning van Frankrijk, Vader: Hendrik II van Valois. Moeder: Catharina de 'Medic.

Koningin Marguerite de Valois (2 augustus 1589 - 17 december 1599)

Koningin van Frankrijk en Navarra, Vader: Hendrik II van Valois. Moeder: Catharina de 'Medic.

Franciscus van Valois ( 18 maart 1555 Château-Thierry , 19 februari 1584)

Kroonprins van Frankrijk. Vader: Hendrik II van Valois. Moeder: Catharina de 'Medic.

Victoria en Jane de Valois.

(Victoria en Jane de Valois , prinses van Frankrijk ( 24 juni 1556 - augustus , 1556 ), een tweeling, de jongste zoon van Hendrik II van Frankrijk en Catharina de 'Medici.)

Clarice Strozzi, haar getrouwde naam werd "natuurlijke moeder verwijzing naar Catherine. Het meisje wist zich niet herinneren haar grootmoeder Alfonsina en woonden een korte tijd de leiding van Lucrezia tante. Vervolgens had paus Leo X vastgesteld dat Clarice was de ideale persoon om de voogdij van Catherine, het verkrijgen van "Duchessina van Urbino." Immers, Clarice was een optimale leeftijd was de apotheose van volwassenheid, rond de dertig jaar, woonde gehuld in een aura van veel respect van zijn huwelijk en hadden een overvloedige nageslacht. Clarice de tien zonen van broers en zussen van de overledene dochter Lorenzino.

Karel IX van Frankrijk./Carlo IX di Francia

Vader: Hendrik II van Valois. Moeder: Catharina de 'Medic.

Clarice had prestigieuze verwanten : kleinzoon van Lorenzo il Magnifico, zijn oom was paus Leo X, terwijl een andere oom van de tweede graad zou binnenkort Paus Clemens VII zou worden. In 1508 trouwde ze met Filippo Strozzi de jongere en verhuisde naar Rome,

Lorenzo II de 'Medici. Born 12 September 1492

Died 5 April 1519 (aged 26

Hij was de zoon van Piero II de 'Medici ("de dwaze") en Alfonsina Orsini.

Hij trouwde op Amboise op 05 mei 1518 Madeleine de la Tour d'Auvergne ( 1495 - 28 april 1519 ).
Zijn grootvader was Lorenzo de Magnificent en vervolgens haar jeugd doorgebracht in Rome, waar de Medici familie was hersteld na de verdrijving van 1494, toen zijn vader had de deuren van Toscane geopend voor de Franse koning Karel VIII in 1512 Lorenzo was in staat om naar Florence terug te keren naar 'ondersteuning van paus Julius II en de Heilige Liga, een Spaans leger onder het commando van Raymond de Cardona, binnengevallen en begon te ontslaan van de Mugello Prato en Campi Bisenzio zo afschuwelijk gezicht van deze verwoesting, de Florentijnen gaf en aanvaard de terugkeer van Medici-familie bij de slachtoffers van onderdrukking en wraak, waren er ook Niccolo Machiavelli, die werd verbannen naar zijn landgoed in San Casciano in Val di Pesa Soderini Pier en de vaandeldrager, die werd gedwongen in ballingschap in 1516, met de steun van Leo X (die was de neef, de zoon van de paus "Magnifico"), Lorenzo ook verkregen de investituur van de hertogdom van Urbino , verwijderd uit de Della Rovere na een dure en nutteloze oorlog.

In 1518 , toen het hertogdom werd in beslag genomen door de troepen van de verdreven Della Rovere , kon Lorenzo niet omgaan met de aanval, was gewond en gaf het commando over van de oorlog door Bernardo Dovizi Bibbiena (bekend als de kardinaal Bibbiena ), een getalenteerd schrijver en zeer elegante man de slechte man ter wereld in de armen, die op zijn beurt werd gedwongen zich terug te trekken.

Piero the Unfortunate.

Father of Lorenzo II de 'Medici. Born 12 September 1492.

Hoewel hij werd opgeleid vanaf jonge leeftijd als de voetsporen van zijn vader Heer van Florence en directeur van de Bank van de familie en ondanks de zeer grote gekozen als mentor voor hem Agnolo Poliziano , bleek talent te hebben no voor deze rollen, die verstoken van charisma en heeft een arrogante en ongedisciplineerde karakter.

el negro

Na de dood van zijn vader in 1492 , nam hij het bevel van de stad. Na een korte periode van relatieve rust, het fragiele evenwicht in het geschil tussen de Italiaanse staten, nauwgezet gebouwd door zijn vader, stortte met de beslissing van koning Karel VIII van Frankrijk kruising met de Alpen een leger om te nemen van de Koninkrijk van Napels waarop pochte erfrecht ( 1494 ).

Alessandro de 'Medici (hertog van Florence)
Biografie Hij werd erkend buitenechtelijke zoon van Lorenzo II de 'Medici, de kleinzoon van Lorenzo de Magnificent, maar veel speculeren over de onwettige zoon van kardinaal Giulio de' Medici (die later paus Clemens VII).

Alessandro di Lorenzo de 'Medici.

Geboortedatum : 22 juli 1510, Geboorteplaats : Florence

Ook : hertog van Penne en later hertog van Florence (1532), heerser van Florence 1530 tot 1537, weliswaar illegaal, was de laatste afstammeling van de belangrijkste tak van de Medici in Florence regel en was de eerste erfelijke hertog van de stad.

Allessandro the moor

Geboortedatum : 22 juli 1510, Geboorteplaats : Florence.

Alessandro de 'Medici (22 juli 1510-06 januari 1537) genaamd "il Moro" ("de Moor "), hertog van Penne en ook hertog van Florence (vanaf 1532), heerser van Florence van 1530 tot 1537. Hoewel onwettige, hij was het laatste lid van de "senior" tak van de Medici in Florence regel en de eerste hertog een erfelijk.

Lorenzo II de' Medici

Vader van Alessandro di Lorenzo de 'Medici

Het is niet duidelijk of het was half zwart, misschien wel geboren uit de relatie tussen Julius en een mulat dienaar van de Medici-familie, die in documenten als Collevecchio door Simonetta (Collevecchio in Sabina), andere bronnen geven aan dat zijn moeder was een boer van het Romeinse platteland, maar dankzij huidskleur de bijnaam "il Moro". Met de capitulatie van de Florentijnse Republiek, de overeenkomst tussen de Keizer Karel V en paus Clemens VII, gesteund door de Spaanse wapens werd de nieuwe kapitein van Florence Na de veronderstelling dat de macht in Florence, begon de transformatie van de republikeinse instellingen.

Papa Clemente VII

Geboortedatum : 26 mei 1478,

Ook : geboren Giulio di Giuliano de 'Medici exponent van de Florentijnse Medici-familie, 219 ° was de paus van de katholieke kerk van 1523 tot de dood.

Giovinezza Giulio era figlio naturale, poi legittimato di Giuliano de' Medici, ucciso nella Congiura dei Pazzi un mese prima della sua nascita, e di una certa Fioretta, forse figlia di Antonio Gorini.

Da giovane fu affidato, dallo zio Lorenzo il Magnifico, alle cure di Antonio da Sangallo Dopo poco tempo, però, lo zio lo prese direttamente sotto la sua protezione Nel 1488 riuscì a convincere Ferdinando I d'Aragona a concedergli il priorato di Capua dell’Ordine di San Giovanni di Gerusalemme, beneficio prestigioso e molto remunerativo Nel 1495, a causa delle sollevazioni popolari contro il cugino Piero, scappò da Firenze per rifugiarsi prima a Bologna, poi a Pitigliano, Città di Castello e Roma, dove visse per molto tempo ospite del cugino cardinale Giovanni, il futuro papa Leone X Arcivescovo di Firenze Il 9 maggio 1513 fu eletto arcivescovo di Firenze dal cugino papa.

Leo X. Geboren Giovanni de 'Medici.

Leo X.. Geboren Giovanni de 'Medici op 11 december 1475 in Florence, de tweede zoon DiLorenzo de prachtige en Clarice Orsini, werd toegewezen door zijn vader tot een kerkelijke carrière en tot kardinaal benoemd in het geheim, op de leeftijd van dertien. ontvangen een verfijnde humanistische opvoeding, die had voor leraren, onder andere, Marsilio Ficino en Angelo Poliziano. Tussen 1489-1491 studeerde hij theologie en kerkelijk recht aan Pisa. Hij regeerde samen met zijn broer Giuliano in Florence. In 1492 uiteindelijk trok de Kardinaal tekenen en begon de gebeurtenissen naar de kerk. Maar het was in Florence in 1494 vond plaats toen de val van de Medici en de Republiek werd uitgeroepen, John wel gelukt om te ontsnappen, en na een periode in het buitenland, verhuisde hij naar zijn paleis (nu de Senaat) in Rome in 1500.

onbekende madam le elite.

Hij werd verkozen tot paus - het nemen van de naam van Leo X - in 1513 in een moeilijke politieke situatie: koning Hendrik VIII regeerde Engeland, Frankrijk en Spanje vochten om de heerschappij van het schiereiland, Leo X probeerde te onderhouden goede betrekkingen met zowel de bevoegdheid om hun onafhankelijkheid en de versterking van de heerschappij van de Medici van Florence en de rest van Italië. Hier nam hij deel aan de politieke zaken van de Staat van de Kerk er eindelijk in geslaagd aan het hoofd van de geallieerde troepen aan de paus naar Florence gekomen om in 1512 en het herstel van de heerschappij van zijn familie.

Henry IV 1553-1610

Marie de Medici and her family. Father Francesco I de' Medici, Grand Duke of Tuscany.

Ook opgenomen in zijn politieke activiteiten, Leo X verwaarloosd zijn ambtstermijn als hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk. Afgesloten in 1517 de Raad luteranese, maar het was zwak en onzeker met betrekking tot rebellie en de hervorming van de Duitse Martin Luther Monaco. Leo X afgegeven de stier Exurge Domine door die dreigde Luther excommuniceren Martin. Paus was een humanist die beschermd de cultuur en de kunstenaars, maar zijn passie voor de schoonheid van alledaagse werd beoordeeld door zijn tijdgenoten nogal overdreven. Leo X was een liefhebber van luxe en schoonheid, en ondanks zijn gebrek aan persoonlijkheid leek te belichamen meer dan enig ander paus idealen van de Renaissance. Hij stierf in Rome op 1 december 1521 in een plotselinge: was er sprake van vergiftiging, maar een autopsie uitgesloten. Zijn lichaam ligt begraven in de imposante graf in de kerk koor van Santa Maria sopra Minerva in Rome.

Mademoiselle de Blois met haar broer en zus Mademoiselle de Nantes.

Mademoiselle de Blois met haar broer en zus Mademoiselle de Nantes, de twee gelegitimeerd dochters van Lodewijk XIV en Mme de Montespan.

uestrian-portrait-of-a-couple-gonzales-coques.

Legitimised kinderen van de koning van Frankrijk, en van andere mannen van zijn dynastie, nam familienamen volgens de tak van het Huis van Capet waarop hun vader behoorde, bijvoorbeeld Louis-Auguste de Bourbon, duc du Maine , was de oudste zoon van Louis XIV door zijn maîtresse, Madame de Montespan . [ 4 ] Na de legitimering plaatsvond, kreeg het kind een titel. Mannetjes kregen titels van hun vader land en landgoederen en vrouwen werden in de stijl van Mademoiselle de X- en. Voorbeelden hiervan zijn (kinderen van Lodewijk XIV Mme de Montespan ):
Louise Françoise de Bourbon (1669-1672);

Legitimised koninklijke nakomelingen:

Mademoiselle de Blois met haar zus Mademoiselle de Nantes , twee gelegitimeerd dochters van Lodewijk XIV en Mme de Montespan.
Louis-Auguste de Bourbon (1670-1736), getiteld duc du Maine - later getrouwd met Anne-Louise Benedicte de Bourbon-Conde- .
Louis Cesar de Bourbon (1672-1683), getiteld comte de Vexin ;
Louise-Françoise de Bourbon (1673-1743), getiteld Mademoiselle de Nantes - later echtgenote van Lodewijk III van Bourbon-Conde, prins de Conde
Louise Marie Anne de Bourbon (1674-1681), getiteld Mademoiselle de Tours ;
Françoise-Marie de Bourbon (1677-1749), getiteld Mademoiselle de Blois - de vrouw van Philippe II d'Orleans , duc d'Orleans .
Louis-Alexandre de Bourbon (1678-1737), getiteld comte de Toulouse - later getrouwd met Marie Victoire de Noailles .

Haarlem Printer Abraham Casteleyn and His Wife Margarieta Van Bancken.

Ook het kind zou worden aangeduid als legitime de Bourbon ; zoals Marie Anne légitimée de Bourbon , mademoiselle de Blois dochter van Lodewijk XIV en de Louise de La Vallière . Haar volle broer was Louis de Bourbon , die later de titel van graaf de Vermandois .

De Merry Monarch als hij later bekend zou worden, is beroemd om zijn vele minnaressen. Terwijl in ballingschap, had Lucy Walters gedragen hem een zoon, James, die was Charles 'favoriete zoon geworden en met wie hij later hertog van Monmouth. Op het moment van de Restauratie, zijn regerend maîtresse was de temperamentvolle Barbara Palmer, dochter van Vicount Grandison, neef van George Villiers, de hertog van Buckingham, en echtgenote van de lankmoedigheid Roger Palmer, was zij een vrouw van vraatzuchtige seksuele begeerten, die ook baarde hem een aantal kinderen. Ze bezat een fout humeur en gebruikte haar grote invloed bij de koning om zich te mengen in de staatszaken. Charles uiteindelijk moe van Barbara.

Nell Gwynn.

De beste onthouden van alle Charles 'minnares was misschien Nell Gwynne, de mooie Cockney actrice, ooit een oranje verkoper in de theaters die in een Londense steegje geboren in 1650, haar moeder was bekend hebben gehouden een bordeel in Covent Garden. Een echte kind van de Londense straten, gevatheid Nell's geamuseerd de koning. Op het hoogtepunt van de Uitsluiting Crisis, toen religieuze gevoel was op het kookpunt, was Nell's coach aangevallen door een woedende menigte die haar aanzagen voor een van de katholieke buitenlandse minnaressen.

Barbara Villiers stuart.

"Bid goede mensen maatschappelijk te worden" riep ze uit, steekt haar hoofd uit het raam, "Ik ben de Protestantse hoer!" Hoewel hij had talrijke kinderen door zijn minnaressen, de koningin, tot haar grote verdriet, bleef onvruchtbaar. Catherine, na aanvankelijke wrijving, kwam tot de meesteressen te accepteren en zij en Charles groeide uit tot heel dol op elkaar.

Barbara Villiers stuart.

Barbara Villiers (moeder van zes kinderen, van wie vijf werden erkend door Charles: drie jongens en twee meisjes, de identiteit van de vader van haar jongste kind - een dochter - is onzeker, maar kan zijn John Churchill). Ze werd de minnares van Charle, terwijl getrouwd met Roger Palmer. Ze werd later hertogin van Cleveland en daarna Hertogin van Castlemaine .

Charles populariteit bij de mensen overleefden rampzalige oorlog van Engeland met de Nederlanders, die in 1667 tot de rivier de Theems zeilde in de Medway naar het Engels vloot te saboteren. De laatste grote uitbraak van de builenpest geslagen Londen in 1665, beweert duizenden levens tijdens het onverbiddelijke mars door de hoofdstad. Het werd gezien in sommige kringen als goddelijke vergelding voor de losbandigheid van de koning en zijn hof.

De Grote Brand van Londen

Het moet zijn verschenen God te zijn de uitspraak van, als de verdere ramp van de Grote Brand van Londen gevolgd, de brand begon in een bakkerij in Pudding Lane. Binnen een paar uur, vlammen had de verspreiding langs de gehele straat. Aangewakkerd door de sterke winden, het uitvarende van controle voor vier dagen en drie nachten.

De koning en zijn broer James, Hertog van York, ging de straat op en deed alles wat ze konden om te helpen de brand te bestrijden. In een poging om het te bevatten, gebouwen in het pad van de vlammen ofwel werden afgebroken of opgeblazen, de koning zelf geholpen met de sloopwerkzaamheden. Een nieuwe London kwam uit zijn as en Sir Christopher Wren was de opdracht om de verwoeste St. Paul's Cathedral herontwerp.

Geheim verdrag met Lodewijk XIV

Na een bezoek in 1670 van zijn geliefde jongste zuster Henriette, of 'Minette', zoals Charles liefkozend noemden haar, de koning ondertekende een geheim verdrag met zijn neef Lodewijk XIV van Frankrijk. Minette was gestuurd als gezant als ze was nu de vrouw van verwijfde de broer van de Franse koning Philippe, hertog van Orleans en woonde aan het Franse hof. Door de voorwaarden van het verdrag, Charles was zich te bekeren tot het katholicisme als de tijd rijp was, in ruil voor een lucratieve Franse pensioen. Toen Minette overleed kort na haar terugkeer naar Frankrijk, Charles was radeloos. Geruchten dat de overvloed Minette vergiftigd was door haar fatterig en homo-seksuele man.

De pauselijke Plot

De bekering tot het katholicisme van de broer van Charles 'en erfgenaam, James, Hertog van York, was te veroorzaken hem een veelheid van problemen. Beïnvloed in zijn beslissing van zijn vrouw, Anne Hyde, die eerder had bekeerd tot het katholicisme, James, 'Dismal Jimmy "als Nell Gwynne bekend was spottend naar hem verwijzen, was een vurig en gepassioneerd katholiek, maar zijn twee dochters, Maria en Anne, erfgenamen van de troon, werden opgevoed in de Kerk van Engeland, op aandringen van de King. De oudste van de zusters, Maria, was getrouwd met Willem van Oranje als onderdeel van een politieke alliantie met de Nederlanders.

Temidden van een sfeer van toenemende vijandigheid jegens katholieken, Titus Oates de uitvinder van de paapse plot, een zogenaamde poging om de koning, die hij gerapporteerd aan de regering te doden. Leiden door de hysterie die de zaak omgeven, het Europees Parlement afgezet de graaf van Danby en stuurde hem naar de Tower, wanneer sommige van de geheime onderhandelingen met Lodewijk XIV waren uitgelekt.

De katholieke James, Hertog van York, was Oates werkelijke doel, en de affaire luidde de ontwikkeling van de Uitsluiting Crisis. Twee facties ontstaan, een ondersteunende James en de andere Charles onrechtmatig, maar protestantse, de oudste zoon van de hertog van Monmouth. Uiteindelijk werden Charles de wensen voor de rechtmatige opvolging van zijn broer gerespecteerd. Nadat er ontdekt was dat de gewetenloze Monmouth was betrokken bij de Rye House Plot om zowel zijn vader en zijn oom James, de ontzette koning verbande hem voor het leven te vermoorden. Charles had vergeven zijn eigenzinnige favoriete zoon veel, maar ze waren nooit weer te ontmoeten.

De dood van Karel II

Op de ochtend van 1 februari 1685, Charles ontstond gevoel van onwel zijn en later een beroerte terwijl ze geschoren, wat resulteerde in het verlies van de macht van meningsuiting. Een herstel lijkt te zijn gemaakt en er was een algemene vreugde, maar zijn toestand weer begon te verslechteren en het was al snel duidelijk werd om alle aanwezigen dat de koning stervende was.

Hielp op zijn manier, zonder twijfel, door de verwoede pogingen van zijn artsen, werd hij frenziedly gezuiverd, vaak uitgebloed en blaren, en rode hete ijzers werden toegepast op zijn kaalgeschoren hoofd. Thomas Fairfax geprezen Charles 'tormenters, trots onder vermelding van "alle middelen die de kunst van de mens een goede gedachte, was werkzaam voor het hondenziekte van de koning". Karel II droeg alles met zijn gebruikelijke cynische gevoel voor humor, zich te verontschuldigen voor de bewoners van de overvolle ruimte voor zijn "een dergelijke gewetenloze tijd op sterven."

Er zijn veel theorieën over wat Karel II eigenlijk gestorven, maar de meest waarschijnlijke van deze is uremie, een syndroom dat wordt veroorzaakt door disfunctie van de nieren. De symptomen van de ziekte zijn misselijkheid, braken, hoofdpijn, matheid van visie, stuiptrekkingen en uiteindelijk coma.

Op de laatste, op aandringen van de hertog van York, werd hij ontvangen in de Katholieke Kerk. Vader Huddlestone, een priester die zijn leven had gered na de Slag bij Worcester, werd in het geheim ingeluid in slaapkamer van de koning door de hertog. De Koning, met zijn minnaressen en kinderen om hem heen, zegende hen allen en prees hen onder de hoede van James, toe te voegen met karakteristieke vriendelijkheid "en laat geen arme Nelly verhongeren".

Om 6 uur op de ochtend van 6 februari 1685, zoals de engel van de dood kroop over de St James 'Palace met hangende zwaard, Charles gevraagd dat de gordijnen worden getrokken, zodat hij kon de dageraad over de Theems, voor het te zien laatste keer. Kort na verloor hij de macht van meningsuiting, en dreef in een coma, en stierf op de middag.

Charles was de meest populaire van de Stuarts en was oprecht betreurd door zijn volk. De Markies van Halifax schreef over hem

'De waarheid is, de roeping van een koning, met al zijn schitterende, heeft een dergelijk gewicht aan te geven, dat zij eerder verwachten te betreuren zijn dan benijd. Laat zijn koninklijke as dan liggen zacht op hem. Als iedereen die zijn verwant aan zijn ondeugden moet hem beklagen, zou nooit prins beter gaan bijgewoond naar zijn graf. '

Na opgebaard in de Painted kamer in Whitehall, de begrafenis van Karel II heeft plaatsgevonden op 14 februari, werd hij begraven in een kluis in de Henry VII Chapel in Westminster Abbey . Hij werd opgevolgd door zijn broer op als James II .

Koningin Catherine overleefde haar man vele jaren bracht ze veel tijd bij een klooster in Hammersmith en verhuisde later naar Somerset House. Omwille van haar overleden echtgenoot, probeerde ze met James II spreek voor het leven van haar dolende stap-zoon, de hertog van Monmouth. Ze keerde terug naar Portugal in 1692, waar ze haar laatste jaren doorbracht als Regent van het land tijdens de handelingsonbekwaamheid van haar broer, koning Pedro, waarin ze werd met veel waardering. Catherine overleed uiteindelijk in 1705.

Hydaspes en Persina

the family of the infante don luis francisco de-goya y lucientes.

portrait juan pantoja de la cruz

door Andrea Previtali

Diego Rodriguez de Silva y Velázquez?

Deze man was een genie, een genie van de schilderkunst.
Andalusiër van geboorte, van Sevilla voor meer borden, geboren op 06 juni 1599.
Vanaf hier heeft u onscherpte de beschikbare gegevens over zijn persoonlijke geschiedenis.
Het lijkt zeker dat zijn moeder was in Sevilla, Velázquez Jerónima, die zijn artiestennaam (geen feministe, maar omdat ze zelf op het moment) nam, en zijn vader een Joodse bekeren tot het christendom en van Portugese afkomst.

Record For Velázquez at $17 Million Set at Sotheby's.

Had vijf jongere broers, hij ook typerend voor de tijd.
Zij begrepen dat de familie behoorde tot de sociale klasse van de bourgeoisie, logische verklaring als we denken dat wanneer dieguito 10 jaar had en studeerde schilderen in een beroemde workshop in Sevilla, Francisco Herrera "El Viejo." Weinig bestudeerd met "The Elder" omdat het volgende jaar ging hij naar de werkplaats van Francisco Pacheco, wiens reputatie als een goede schilder en de mens van de cultuur hoger dan die van de oude meester. Terwijl hij een studie schilderen, leerde lezen en schrijven en wreef door D. Francisco Pacheco met intellectuelen en aristocraten van geavanceerde ideeën van Sevilla, de andere kinderen en jongeren in de 'gepeupel' gestreden om te overleven door te werken vanaf jonge leeftijd, de overgrote meerderheid van hen analfabeet, zonder cultuur of onderwijs. Dus dit is wat we weten van zijn jeugd, die van jongs af aan kunstenaar wees uitstekende beroertes, stel je voor met 21 jaar een schilderij die vervolgens werd zeer beroemd en heet The Water verkoper van Sevilla .

Natuurlijk weten we dat deze leeftijd al getrouwd was met een dochter van zijn leraar Pacheco, Juana, die niet weet wat zinnen, in plaats van gevolgd overal waar het als een schaduw en dagen stierf zeven na doen.

Velázquez was de hofschilder van Filips IV als er verscheen , behalve dat hoffelijk, of hielpen andere taken van de koningen en hun omgeving, en het hoofd van decoratieve en artistieke projecten in hetzelfde gerecht.
Bovendien, dankzij de invloed van de koning kreeg verschillende titels van adel die afgunst en wraak zijn dood leidde.

Moorish woman

Beetje meer wij weten over zijn leven als een persoon. Als het was een goede man, goede vader, goede vriend ... is onbekend. Ze weten ook hun persoonlijkheid, of het was gierig of arrogant of verlegen, of indien in plaats daarvan was gedurfd, zorgzaam, vriendelijk ... Sommige van deze functies kunnen raden door zijn werk. De weg naar de mal, de wanordelijke manier waarop hij gaf zijn penseelstreken die perfecte vormen en kleuren ... Ik was zijn tijd ver vooruit gemaakt te breken. We hebben om te stoppen met bijna 300 jaar enige beweging in de schilderkunst, dat lijkt op wat Velázquez begon te zien. Anders proberen om je leven te navigeren door de verschillende stadia waarin de "deskundigen" verdelen hun pintura.Aprenderemos meer in de volgende hoofdstukken van licht en schaduw in hun cuadors.

moorish black beauty

Who Is The Father Of Microbiology?

Anton Van Leeuwenhoek who first used a microscope.

The money I would like to collect for the real help to people in need. I would like to go myself to the people to see what they really need, so that I can try to help those peoples in their lives need. And not that much of the money stick around in the organization "for what anyway?" Provide assistance to everyone around the world, and also in Eruopa there hungry! I see the pain and embarrassment of all these families. If the Rich complain, it is the poor who are suffering.